Page 7 - katibe 8
P. 7
حتی مادرم
که سا لهاست رفته است...
زیاد شدم
شلوغ شد
گم شدم
نشستم
انگشتانم را شمردم:
-نه ،ده ،یازده...
چشمانم را- :سه ،چهار ،پنج...
زبانم سکوت جوانه م یزد
که علامت رضاست
دلم را
نشد بشمارم
شاید نبود
شایدب ینهایتبود
بعدها مرا
در محل اشخاص گم شده بیابید(سعدآبادی)19 :1392 ،
در ایـن شـعر شـاعر چنـدان بـر الما نهـای شـعر رضـوی تکیـه نم یکنـد .تنهـا در انتهـای شـعر
از کلیـدواژ ه ی مکانـی «محـل اشـخاص گـم شـده» اسـتفاده م یکنـد .کلیـدواژ های کـه در دیگـر
شـعرهای رضـوی چنـدان مـورد اسـتفاده قـرار نگرفتـه اسـت و از سـوی دیگـر تکمی لکننـد هی
فضـای ایـن شـعر هـم هسـت.
یا:
ابتدای صحن
مرام یگردند
مبادا
گناهانم را نیاورده باشم(سعدآبادی)56:1392،
در ایـن شـعر کوتـاه هـم ایـن اتفاق افتاده اسـت .شـاعر بدون اشـار هی مسـتقیم به کنتـرل خادمان
در ورودی حـرم بـا نگاهـی جدیـد بـه ایـن فرآینـد کـه هـر روز و همیشـه در حـال تکـرار اسـت ،نـگاه
کرده اسـت.
بـه نظـر م یرسـد در بحـث شـعر آزاد آیینـی بایـد ایـن نـگاه تـاز هی شـاعرانه بـرای مخاطبـان تشـریح
شـود و دربار هی زیبای یشناسـی این نوع از شـعر در رسـان هها بیشـتر سـخن گفته شـود و همچنین
جشـنوار هها به این نوع از شـعر توجه ویژه نشـان دهند تا مخاطبان با آشـنایی و اقبال به شـعر آزاد
آیینی ،در پیشـرفت و پیشـبرد آن مؤثر واقع شـوند.
پ ینوشـت :شـعرها از «کتـاب روز هشـتم :گزیـده شـعر سـپید رضـوی» بـه کوشـش مجیـد سـعدآبادی
انتخـاب شـده اسـت.
شمارههای اول و دوم| دی و بهمن 7 1400